τοξότες

"..ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης.."
Γ.Σεφέρης, Ελένη

αλήθεια.. μ' άστρα στολισμένη και μια ολόλαμπρη
σελήνη κρεμασμένη στο λοβό της
με μάτια-εξάντες τη ζητούσες και μυαλό
που η Λύρα πλάνευε και θάμπωνε ο Βοώτης

αλήθεια.. μήτρα χάος απύθμενο βαθύ
θεά με τ' άπειρα τα χέρια και με τ' άξια
σπαρμένη μάγια την περίμενες να 'ρθει
κι ήρθε στα μαύρα τυλιγμένη της μετάξια

αλήθεια.. στα έγκατα του Λόγου τα κενά
η "μια και μόνη" που ζητάς μες στο κορμί της
καρτέρια στήνοντας δολώνοντας και να
ξάφνου μια λάμψη ...ίσως διάττων ή κομήτης;

όχι! την ώρα που ηδονίζεσαι πνιχτά
(οι Ποσειδώνες να 'ναι; Να 'ναι οι Αιόλοι;)
γαλέρες στέκουν αραγμένες στ' ανοιχτά
τα ζάρια ρίχνονται κι η Σμύρνη καίγεται όλη

αγνώστου, the great fire of London